மக்கள் வாழ்க்கைக்கு இறைவழிபாடு இன்றியமையாதது அது தன்பம் துடைத்து இன்பம் தருவது. குறைகளை நீக்கவும் தேவைகளை வேண்டவும் அதனை மக்கள் பயன்படுத்துவர். ஒவ்வொருவரும் தெய்வத்தோடு தொடர்ப கொண்டு வாழ வேண்டும் என்பதே வழிபாட்டின் நோக்கம் என்பர். திருமழிசையாழ்வார், “வாசித்தும், கேட்டும், வணங்கி வழிபட்டும், பூசித்தும் போக்கினேன் போது” என்பார். பண்டைக் காலந்தொட்டே தமிழரிடம் தெய்வ வழிபாட்டு முறைகள் பல இருந்து வந்தகையைத் தமிழ் இலக்கியங்கள் வாயிலாக அறிய வருகின்றோம். தமிழர் வழிபட்ட தெய்வங்கள் பல இருப்பினும் அவற்றுள்ளும் திருமாலும், முருகனும் குறிப்பிடத்தக்க தெய்வங்களாகும். வேத காலந்தொட்டு வழிபடப் பெற்று வரும் தெய்வம் திருமால் என்பது வரலாறு காட்டும் உண்மையாகும். அத்திருமால் வழிபாடு தமிழர்கள் வாழ்வில் தொன்மைக் காலந்தொட்டு எவ்வாறு இருந்துவந்துள்ளது என்பதைத் தமிழ் இலக்கியங்களின் துணை கொண்டு ஆய்ந்து வெளிப்படுத்துவதே இவ்வாய்வின் நோக்கமாகும்.

திருமால் வழிபாடு பற்றிய கருத்துகளில் ஏற்பட்ட வளர்ச்சி, அவ்வளர்ச்சிகளைத் தெரிவிக்கும் நூல்களின் காலம், அக்கால வரலாற்றில் காணப்படும் உன்மைகள் ஆகியவற்றை நோக்க, சங்க இலக்கியங்கள் முதல் ஆழ்வார்களின் நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தம் முடிய உள்ள தமிழ் இலக்கியங்களில் திருமால் பற்றிய அனைத்துச் செய்திகளையும் தொகுத்துப் பகுத்து வகைப்படுத்தி அவற்றை ஆய்ந்து அவற்றின் சிறப்புகளை வெளிக் கொணரும் முயற்சியே இவ்வாய்வில் மேற்கொள்ளப்பெற்றுள்ளது. இலக்கிய அணுகுமுறையோடு வரலாற்றணுகு முறை நெறிகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளதால் திருமால் வழிபாட்டைக் காலச் சூழலோடு ஒப்பிட்டுச் சிறப்பு நிலைகளை முடிவு செய்யும் நன்மையும் அமைகின்றது. தொகுத்தும், பகுத்தும், வகைப்படுத்தியும் தமிழ் இலக்கியங்களில் அமையும் திருமால் வழிபாட்டுசச் செய்திகள் ஆராயப்பெற்றுள்ளன.

இவ்வாய்வேடு முன்னுரை முடிவுரை நீங்கலாக நான்கு இயல்களைக் கொண்டுள்ளது. அவை, 1. சங்க இலக்கியங்களில் திருமால் வழிபாடு 2. சங்கம் மருவிய கால இலக்கியங்களில் திருமால் வழிபாடு 3. சைவ இலக்கியங்களில் திருமால் வழிபாடு 4. நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தத்தில் திருமால் வழிபாடு என்பனவாகும்.

‘தமிழ் இலக்கியத்தில் திருமால் வழிபாடு| என்றும் இவ்வாய்வு தமிழ் இலக்கியங்களில் பத்திக் காலம் முடிய அமைந்துள்ள திருமால் வழிபாட்டில் பொது அமைப்பு முறையைக் கன்டறியும் விளக்கவில் ஆய்வாக அமைந்துள்ளது. பொது அமைப்பு முறையைக் கன்டறிதல் என்பது வழிபாட்டை நோக்கிய முதல்படியாக மேற்கொள்ளப்பெற்றுள்ளது, காரணம் வழிபாடு என்பது பல நிலைகளில் முழுமையான அளவில் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். திருமால் வழிபாடு என்பது முழுமையாகக் தனித்தறியப் பட வேண்டுமென்றால் விரிவான முழுமையான நிலையில் ஒப்பிடப்பட வேண்டும். இவ்வகையில் இவ்வாய்வேடு தமிழ் இலக்கியத்தில் அமைந்துள்ள திருமால் பற்றிய செய்திகளின் பொது நிலைப் பார்வையாகும். திருமால் பற்றிய பெயர்கள், அவதாரங்கள் ஆகியன வழிபாட்டின் விளக்கவியல் ஆய்வாகும். இந்நிலையில் ஆய்வில் கன்டுரைக்கப் பெற்ற உண்மைகள் இங்கே நிரல் படுத்தப்படுகின்றன. இவை திருமால் வழிபாடு பற்றிய செய்திகளை உருவாக்கும்படி நிலைகளில் முதல் கட்டமாகும். இவையே முழுமையானவை என்பதல்ல. இயல்களுள் எழுதிய செய்திகளைத் தொகுத்துக் காட்டுவதும், அவ்வியல்களுள் கண்டு கூறிய முடிபுகளைத் தொகுத்துக் கூறுவதும் இம்முடிவுரையின் நோக்கமாகும். ஒருவகையில் இதனைத் தொகுப்புரை எனலாம். மக்கள் வாழ்க்கையோடு தெய்வ வழிபாடுகளும் பினைந்து நின்ற பினைப்பினைச் சங்க இலக்கியங்கள் தெளிவாக அறிவிக்கின்றன. தமிழ் மக்களின் வழிபாடு சங்க காலத்தில் ஒரு தனிப்பன்பாட்டுடன் விளங்கியது. நிலப்பகுப்புடன் முல்லை நிலத்திற்கென அமைத்துக் கொண்ட கடவுள்தான் திருமால் என அறிய முடிகிறது. தொல்காப்பியர் முல்லை நிலத்திற்கும், முல்லை நிலத் தெய்வமான திருமாலுக்கும் முதலிடம் கொடுத்துள்ளார். திருமால் அனைத்து நிலமக்களுக்கும் உரிய தெய்வமாகவும் போற்றப்பட்ட வழக்கைக் காணமுடிகின்றது.